House of Hummingbird

simgedesuuKayıtlı Üye

Sanki ortaokul yıllarıma dönmüş gibi hissettim izlerken…izleyen diğer herkesin de aynı şekilde hissedeceğine eminim. Gerçek hayatla yeni yeni tanışmaya başlarken sırtlandığımız o yükler ağır geldiğinde kaldıramayıp düşüyoruz hepimiz. Filmde de bu anlatılmış. Uzun lafın kısası mutlaka izleyin.

MathildaKayıtlı Üye

Aile olmak gerçekten beni hep düşündüren bir konu olmuştur. Ebeveynler çocukları için hep en iyisini istediklerini söylerler ve “en iyisini” hep kendi bildikleri şeyler olduğunu iddia ederler. Bir gün yolunuz doktora düştüğünde ciddi fiziksel acı çektiğinizde acının bıraktığı iz kalıcı olduğunda sizin için endişelenir ve sevgilerini göstermeye başlarlar. Oysaki ilgisizliğin, gösterilmeyen sevginin, iyi ve kötü açık bir şekilde hissettirilmeyen her duygunun onları daha fazla yaraladığını ve yavaşça öldürdüğünü göremezler. Eğitime , statüye, saygınlığa verdikleri değeri çocuklarına yargılayarak değil de yanlarında olarak başlarını okşayarak gösterseler daha sağlıklı ve başarılı bireyler yetişeceğinin farkına varırlardı. Ama bu böyledir tüm insanlık aynı yollardan geçer herkes büyümenin eşiğinde yaşamı ve çevresini sorgular ve bunun bir yaşı ya da konumu yoktur. Çünkü insan sorgulayan, yaşayan evrensel bir canlıdır. Onu yaşatan ve öldüren şey budur. Yaşamak için en doğru yol hangisidir? bilmiyorum…..

한국 칠면조Kayıtlı Üye

All Of Us Are Dead izledikten sonra Park Ji-Hoo’yu arattım, bunu buldum ve seyretmek istedim. Açıkçası kızı 23 yaşlarında sanıyordum şu an 19 yaşında. Bu kız All Of Us Are Dead rolüyle aşırı mükemmel bir performans çıkardı ve bu filme de bakalım bir nasılmış. All Of Us Are Dead 2. Sezon çıkarsa aşırı mutlu olacağım bir de yaaa